Abdulbaki Kömür gül kurusu sözleri
Ey kalbim
Kalbimin efendisi
Yetimler efendisi
Size iki emanet bırakıyorum demiştin giderken
Ne emanetlerine sahip çıkabildik
Ne de hatırana
Yaşadığımız gibi inanıyoruz senden sonra
Uzak durduklarına yakınız
Yakın durduklarına uzak
Sen, sen son yağmurdun halbuki evrenimize yağan
Kimsesizlerin kimsesi
Yetimlerin efendisi
Seni gördüm, seni gördüm dün gece rüyamda
Teninde son yağmurun kokusu
Bakmadın yüzüme
Ateşin zevale erdiği, makbul insanların bile gölgene sığındığı o günde
Ne olur böyle durma
Sen böyle durdukça
İçimde çoğalıyor unutman korkusu
Dokun yine güneşe, aya, yıldıza, suya
Şenlensin kâinat
Bize umut ol
Bizi unutma
Yetimler aşkına
Yoksullar hatırına
Ey kalp
Ey yetim
Yetimler efendisi
Seni gördüm dün gece
Rüyamda ağlıyordun
Teninde son yağmurun kokusu
Hangi baharda terledin bilmem
Avuçlarında gül kurusu
Gözlerin, ellerin dokunsun güneşe yeniden
Ve sevdan toprağa ve suya düşsün cemre gibi
İçimde çoğalır unutma korkusu
Gül kurusu
Gül kurusu
Seni gördüm dün gece
Rüyamda ağlıyordun
Sesinde güz seheri buğusu
Hangi yıldızdan dökülmüş bilmem
Saçlarında gül kurusu
Gözlerin, ellerin dokunsun güneşe yeniden
Ve sevdan toprağa ve suya düşsün cemre gibi
İçimde çoğalır unutma korkusu
Gül kurusu
Gül kurusu
Abdulbaki Kömür gül kurusu dinle