Sünnet sözlük anlamı, yol ve adet demektir. Sünnetin dinî bakımdan biri fıkıh, diğeri de fıkıh usulü olmak üzere iki türlü anlamı vardır.
Fıkıh açısından sünnet, farz ve vacip olmayan ancak işleyene sevap, terk edene -kınansa ve azarlansa da- ceza gerekmeyen dinî bir hükümdür. “Şu iş sünnettir.” dendiği zaman farz veya vacip değildir.” demektir. Öğle namazının sünneti gibi.
Fıkıh usulü açısından sünnet, Peygamberimizin Kur’an dışındaki söz ve davranışlarıdır.
Usul-i fıkıh açısından sünnet üç kısımdır.
1. Kavli Sünnet: Peygamberimizin sözü demektir. Buna hadis denir.
“Her iyi iş sadakadır.” sözü gibi.
2. Fiilî Sünnet: Peygamberimizin işi ve davranışıdır.
Örnek: “Peygamberimiz namaz için tekbir aldığı zaman ellerini kulaklarının hizasına kadar kaldırırdı.”
O hâlde namazda tekbir alırken ellerimizi kulakların hizasına kadar kaldırmak sünnettir. Çünkü Peygamberimiz öyle yapmıştır.
3. Takriri Sünnet: Peygamberimizin, başkalarının yaptıkları işleri gördüğü veya söyledikleri sözleri duyduğu hâlde ses çıkarmaması ve onları uygun görmesidir. Çünkü gerçekleri duyurmak ve yanlışlan düzeltmek Peygamberimizin görevidir. Başkasının yaptığı bir işi gördüğü veya söylediği sözü duyduğu hâlde ses çıkarmaması, o işi veya sözü uygun gördüğünü gösterir.