Bir erkek bebek beklediğinizi öğrendiyseniz yani bebeğiniz erkek ise ve isim bulma konusunda kararsızsanız, her dönem popülerliğini koruyan, son dönemlerde moda olan veya nadir bulunan en güzel erkek bebek isimleri ve anlamları sizler için bu sayfada derledik. İşte M harfi ile başlayan erkek bebek isimleri ve anlamları.
Yeni doğan çocuğuna güzel bir isim koymak, öncelikle babanın, sonra annenin vazifelerindendir. Yani çocuklara güzel bir isim koymak, her anne-babaya düşen önemli bir vazifedir. Konulan ismin, güzel bir manasının olması, İslam inancına ve hükümlerine uygun olması gerekir. Peki çocuğunuza nasıl bir isim koyacaksınız? Ya da koyduğunuz isimlerin ne manaya geldiğini biliyor musunuz? İsimlerin güzel bir anlam taşıması şart mı? İsimler insanlar üzerinde nasıl bir etki bırakır?
Allah Rasulü’nün (sallallâhu aleyhi ve sellem) tavsiyeleri içerisinde, çocuğa manası düzgün güzel bir isim koymak anne-babanın ilk vazifelerinden birisidir. Peygamber Efendimiz, ‘Peygamberlerin isimleri ile isimleniniz. Ayrıca Allah nezdinde isimlerin en sevimlisi Abdullah ve Abdurrahman’dır. İsimlerin en doğrusu Hâris (kâr getiren, ahireti kazanan) ve Hümâm (himmetli, azimli)’dır. En çirkini de Harp (savaş, şiddet) ve Mürre (cimrilik, acı) isimleridir’ (Müsned, 4/35) buyurarak çocuklara isim vermenin ehemmiyetini dile getirmiştir. Ayrıca ‘Sizler kıyamet günü isimlerinizle ve babalarınızın isimleriyle çağırılacaksınız öyleyse isimlerinizi güzel yapın’ (Ebu Dâvud, Edeb 69) hadisi de çocuklara güzel isim koymanın ne kadar önemli olduğunu ifade etmesi açısından dikkat çekicidir.
İşte M harfi ile başlayan erkek isimleri ve anlamları
Macit: Onurlu, ün kazanmış
Mağrur: Gururlu kurumlu. 2. Gurur belirten.
Mahabat: Mehebat, eski İran’da tanınmış bir peygamber.
Maharet: İş görmeye becerikli, beceri, ustalık, yetenek.
Mahfi: Gizli, saklı.
Mahir: Hünerli, yetenekli.
Mahmur: Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Süzgün ve dalgın bakışlı göz.
Mahmut: Övülmeye değer.
Mahra: Değerli kimse.
Mahser: Huy, özellik
Mahsun: Güçlendirilmiş, güçlü.
Mahsut: Biçilmiş ekin.
Mahya: Ramazan ayında camilere ışıkla yazılan yazı, resim.
Mahzar: Yüksek makamlı bir kimsenin yanı, huzuru. 2. Yüksek bir makama sunulmak için yazılan çok imzalı dilekçe.
Mahzun: Üzgün, üzüntülü.
Mail: İstekli. 2. Eğik
Makal: Söz, kelam. 2. Söyleyiş,
Makbul: Kabul olunmuş, beğenilen.
Maksum: Taksim edilen, bölünmüş.
Maksur: Kısaltılmış. 2. alıkonulmuş. 3. Elinde olmadan zoraki.
Maksut: Ulaşılması istenen şey.
Makul: Akla uygun, mantıklı.
Malik: Hakim olan, egemen.
Malkoç: Osmanlıda akıncılar ocağının komutanı.
Mançer: Yabani kiraz ağacı.
Manço: Manda yavrusu.
Mansur: Tanrının yardımıyla üstün gelmiş.
Manzur: Nazar olunan, bakılan. 2. Beğenilen gözde olan.
Maruf: Herkesçe bilinen, tanınmış. 2. Şeriatın uygun gördüğü, beğendiği ve buyurduğu.
Masum: Suçsuz, günahsız. 2. Küçük çocuk.
Maşuk: Sevilen, aşık.
Matuk: Özgürlüğü bağışlanmış.
Mazhar: Bir şeyin göründüğü yer. 2. Erişmiş, erişen kimse.
Mazlum: Sessiz, uysal, boynu bükük. 2. Zulüm gören.
Mebruk: Kutlamaya değer kimse.
Mebus: Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili. 3. Öldükten sonra diriltilmiş olan.
Mecit: Şan ve şeref sahibi (Tanrı sıfatı). 2. Büyüklük, ululuk.
Mecnun: Çıldırmış, deli.2.Sevdadan ötürü kendini kaybetmiş.
Medeni: Uygar, terbiyeli, görgülü, kibar.
Medet: Yardım, imdat.
Medih: Övme, övgü.
Medit: Uzun, çok uzun süren.
Meftun: Tutkun, gönül yermiş, vurulmuş.
Mehcur: Ayrı, uzak.
Mehdi: Doğru yolda giden. 2. Kıyametin habercisi.
Mehmet: Aşure ayı. 2. Kutsal.
Mekin: Temkinli.
Melen: İşlenmemiş, bakir toprak.
Meli: Çılgın aşık.
Melih: Güzel, şirin, sevimli.
Melik: Hükümdar, hakan,padişah.
Melikcan: Hükmeden kişi.
Melikhan: Hükümdar.
Melikşah: Büyük Selçuklu İmparatoru.
Memduh: Övülecek, övülen.
Memik: “Mehmet” adının kısaltılarak söyleniş biçimi.
Memiş: “Mehmet” adının kısaltılarak söylenmiş başka bir biçimi.
Memnun: Sevinç duyan, kıvançlı, mutlu.
Memo: “Mehmet” adının kısaltılarak söylenmiş bir başka biçimi.
Memun: Cesaret sahibi, sağlam
Menderes: Bu akarsuyun ‘S’ şeklindeki yatağı.
Mengü / Mengi: Ölümsüz, sonsuz.
Mengüç: Yaşlı, ileri yaş.
Mengüer: Ölümsüz, yiğit.
Mengütaş: taş gibi ölümsüz olan.
Mengütay: Ölümsüz genç
Mensur: Saçılmış, serpilmiş. 2. Düzyazı.
Menşur: Yayılmış, dağıtılmış. 2. Ferman.
Menzur: Adanmış, adak olarak belirtilmiş.
Meran: Sis, duman.
Merani: Cesaret.
Merdan: Erkek, yiğit, mert.
Merdemer: Cömert, yüce gönüllü.
Merdi: Cesaret, mertlik, yüreklilik.
Mergen: Usta, nişancı.
Mergup: istenilen, aranan nitelikte. 2. Beğenilir, gözde.
Merksas: Cesur, yiğit.
Mert: Yiğit. 2. Sözünün eri, güvenilir kimse.
Mertcan: Yiğit can.
Mertel: Özü sözü doğru kişi.
Merter: Sözünün eri.
Mertkal: Her zaman sözünün eri ol.
Mertkan: Mert soydan gelen.
Mertkol: Yiğitliği her yerde konuşulan.
Mertol: Her zaman sözüne ve kendine karşı dürüst ol.
Merttürk: Yiğit Türk.
Merzuk: Mutlu. 2. Rızkı verilmiş, rızklı.
Mesih: İsa peygambere verilen adlardan biri.
Mesrur: Memnun, sevilen.
Mestan: Sarhoş, kendinden geçmiş kimse.
Mestur: Örtülü. 2. Gizli, saklı. 3. Namuslu.
Mesut: Mutlu: sevinçli, ongun.
Meşed: Şehitlik, şahadet.
Meşhur: Ünlü, tanınmış, herkesçe bilinen.
Meşkur: Beğenilmiş, övgüye değer.
Meşru: Yasaya, kurallara uygun.
Mete: Büyük Hun İmparatoru.
Metehan: Büyük Hun imparatoru.
Metin: Sağlam, dayanıklı, güçlü. 2. Kaynak yazısı.
Metiner: Sağlam ve yiğit.
Metinkaya: Kaya gibi sağlam.
Mevlana: 1207-1273 yılları arasında yaşamış, Mevlevi tarikatinin kurucusu. 2. Sahibimiz, efendimiz.
Mevlevi: Efendiliği, hazretliği haketmiş. 2. Mevlevilik tarikatine bağlı kimse
Mevlüd / Mevlüt: Doğma, dünyaya gelme.
Mevzun: Biçimli düzgün.
Mezit: Artırılmış.
Mezun: İzinli, izin almış. 2. Diploma almış kişi. 3. Yetki verilmiş.
Mihin: Büyük, ulu.
Mihri: Güneş ile ilgili. 2. Sevgi.
Mikail: Nimetleri bölüştüren melek.
Mir: Baş, komutan, amir, bey.
Mir: Emir
Miraç: Göğe çıkma; 2. Hz. Muhammed’in göğe çıktığı gece.
Miran: Beyler.
Miran: Botanda Kürt aşireti.
Miras: Birine, ölen bir yakınından kalan mal mülk, para veya servet. 2. Kalıtım yoluyla gelen herhangi bir
özellik. 3. Bir neslin kendinden sonra gelen nesle bıraktığı şey.
Mirat: Ayna. 2. Bir çeşit lale.
Mirat: Miras, kalıt
Mirek: Prens.
Mirkelam: Hatiplik yeteneği olan kişi.
Mirza: Bey, ağa.
Mirzat: Amir, komutan.
Mithat: Övme, methetme.
Mocan: Soğukkanlı, dayanıklı, direngen.
Molla: Büyük kadı. 2. Medrese öğrencisi. 3. Büyük bilgin.
Moran: Irmak,nehir, akarsu;
Moran: Sis, duman.
Moray: Mor renkteki ışık.
Muaffak: Başarılı olan, başarı kazanan.
Muallim: Öğretmen.
Muammer: Yaşayan, ,yaşamını sürdüren.
Muazzam: Çok büyük. 2. Saygıdeğer. 3. Önemli.
Mucip: Neden. 2. İcap eden gereken.
Mucit: İcat eden, buluş yapan.
Muhammed: Hz. Muhammed peygamber.
Muharrem: Haram kılınmış. 2. Kerbala olayının yıl dönümü.
Muhiddin/Muhittin: Dini geliştiren, canlandıran.
Muhlis: Katıksız, Saf. 2. Samimi, dost canlısı
Muhsin: İhsan eden.
Muhtar: Seçilmiş seçkin. 2. Kendi iradesiyle istediği gibi davranan.
Munar: Pınar, çeşme.
Mungan: Cömert
Munis: Cana yakın, sevimli. 2. Alışkın,
Murat: istek, arzu. 2. Amaç.
Muratcan: istekli kişi, arzulu.
Murathan: istekli hükümdar.
Murtaza: Beğenilmiş, seçilmiş. 2. Hz. Ali’nin lakabı
Musa: Musevi dininin kurucusu İsrail peygamberi. 2. Kanun koyucu.
Musaddık: Onaylayan.
Mustafa: Seçilmiş, seçkin. 2.Hz. Muhammed’in adlarından.
Muştu: Müjde, sevindirici haber.
Mut: Kader, talih, kısmet.
Mutahhar: Temizlenmiş, temiz.
Mutalip/Muttalip: Arzu eden, talep eden.
Muti: Boyun eğen, itaat eden, yumuşak başlı.
Mutlu: Mutluluğa ermiş olan, mesut.
Mutlualp: Yiğit ve mutlu kişi.
Mutluay: Mutluluğu ay parıltısı gibi yüzüne yansımış olan.
Mutlubay: Mutlu ve saygın.
Mutlubey: Mutlu ve saygın.
Mutluer: Mutluluğa ermiş kişi.
Mutluhan: Mutlu hükümdar.
Mutlukan: Geçmişi mutluluklar içinde olan.
Mutlutekin: Mutlu ve uğurlu.
Mutlutürk: Mutlu Türk.
Muvaffak: Başarılı olan, başarı kazanan.
Muvakkar: Ağır başlı olan.
Mübarek: Verimli, bereketli. 2. Kutlu.
Mübin: İyiyi kötüyü ayırabilen. 2. Apaçık, besbelli.
Mücahit: Kutsal ülküler uğruna savaşan.
Mücap: Duası kabul edilen.
Müderris: Medrese öğretmeni.
Müdrik: Anlayan, kavrayan. 2. Yaklaşan, ulaşan. 3. Ergin.
Müfit: Yararlı, faydalı. 2. Anlatan, ifade eden.
Müjdat: Müjdeler.
Mükerrem: Saygı değer, soylu.
Mükremin: İyilik sever, konuk sever.
Mükrim: Güleryüzlü.
Mülayim: Yumuşak huylu ağır başlı.
Mülazım: Bir kimseye bağlı olan.
Müldür: Berrak.
Mülhim: İlham eden.
Mülket: Ülke.
Mümin: İnanmış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış.
Mümtaz: Ayrı tutulmuş. 2. Seçkin.
Münci: Kurtaran, kurtarıcı.
Münib: Tanrıya yönelmiş kişi.
Münif: Yüksek, ulu.
Münim: Nimet veren, Yedirip içiren. 2. İyiliksever, velinimet
Münip: Tövbe eden. 2. Bereketli yağmur.
Münir: Işık veren, aydınlatan.
Münür: Yüksek, ulu, büyük.
Müren: Irmak, nehir, akarsu.
Mürit: Buyuran. emreden,
Mürsel: Gönderilmiş, yollanmış.
Mürşit: Doğru yolu gösteren, kılavuz, önder. 2. Tarikat şeyhi,
Müslüm: İslam dininden olan.
Müşfik: Sevecen, şefkatli, acıyan.
Müşir: Haberveren, bildiren, emir ve işaret eden. 2. Mareşal.
Müştak: Özleyen, can atan.