Yüce kitabımız Kuranı Kerim’de insan zaafları ilgili ayetleri bu sayfada derledik. İşte Kuranı Kerim’de geçen insan zaafları ile ilgili ayetler.
100/1-5. Nefes nefese koştukça koşanlara, kıvılcımlar saçanlara, sabah sabah akın edenlere, toz kaldıranlara ve topluluğun ortasına girenlere and olsun. 6. İnsan Rabbine karşı gerçekten pek nankördür. 7. Buna kendisi de tanıktır. 8. Ve insan mala çok düşkündür.
80/17. Canı çıksın insanın, o ne nankördür!
91/7-10. Nefse ve onu şekillendirene, sonra da ona iyilik ve kötülük yapma kabiliyeti verene andolsun ki, kendini arıtan kurtuluşa ermiş; kendini kötülüğe düşüren de ziyana uğramıştır.
75/20. Hayır, hayır! Sîzler çabuk olanı (bu dünyayı) seversiniz. 21. Daha sonrakini (Ahireti) ise bırakırsınız.
17/100. De ki: “Rabbimin rahmet hâzinelerine siz sahip olsaydınız, harcamaktan korkarak (elinizde) tutardınız. İnsan gerçekten pek cimridir.
17/11. İnsan iyiliği istercesine kötülüğü ister, insan gerçekten çok acelecidir.
17/67. Denizde bir sıkıntıya düştüğünüz zaman O’ndan başka yalvardıklarına ortadan kaybolur. Ama O sizi karaya çıkarıp kurtardığı zaman, yine yüz çevirirsiniz. Zaten insan pek nankördür.
17/83. insana iyilikte bulunduğumuz zaman yüz çevirir ve yan çizer. Ona bir kötülük dokununca da, umutsuz kesilir.
10/12. İnsana bir darlık değince, yan yatarken, otururken veya ayakta iken Bize yakarır durur. Ancak, Biz onun darlığını kaldırınca, sanki başına gelen darlıktan ötürü Bize hiç yakarmamış gibi olur.39 İşlerinde aşırı gidenlere, yapmış oldukları boylece süslü gözükür.
10/21. Kendilerine dokunan bir darlığın ardından insanlara bir bolluk tattırdığımızda, hemen âyetlerimize yönelik bir tuzak kurarlar. De ki: “Allah tuzak kurmakta daha çabuktur”. Elçilerimiz kurduğunuz tuzakları yazıyorlar. 22. Sizi karada ve denizde yürüten O’dur. Bulunduğunuz gemi, içindekileri hoş bir rüzgarla götürürken, yolcular neşelenirler. Bir kasırga çıkıp da onları her yönden dalgaların sardığı ve çepeçevre kuşatıldıklarını sandıkları anda ise, dîni sırf Allah’a halis kılarak: “Bizi bu tehlikeden kurtarırsan, andolsun ki, şükredenlerden olacağız” diye O’na yalvarırlar. 23. Allah onları kurtarınca, hemen yeryüzünde haksız yere taşkınlıklara başlarlar. Ey insanlar! Bu hayatınızda menfaat (elde etmek) için yaptığınız taşkınlık kendi a-leyhinizedir. Sonra dönüşünüz bizedir; yapmış olduklarınızı size bildireceğiz.
11/9. İnsana katımızdan bir rahmet tattırıp, sonra da onu ondan çekip alsak, umutsuz bir nanköre döner. 10. Başına gelen bir sıkıntıdan sonra, ona bir nimet tattırsak: “Kötülükler benden gitti” der. Gerçekten, o böbürlenen bir şımarıktır.
12/53. (Yusuf:) “Ben kendimi temize çıkarmam, çünkü Rabbimin esirgemesi dışında, nefis kötülüğü emreder. Rabbim çok bağışlayıcı ve merhametlidir” dedi.40
43/15. Tutup, kullarından bazılarını O’nun bir parçası saydılar. 41 İnsan gerçekten açıkça nankördür.
16/4. O, insanı bir damla sudan yarattı, ama o apaçık bir hasım olup çıktı.
21/37. aceleci olarak yaratılmıştır. Size âyetlerimi göstereceğim, bunu Benden acele istemeyin.
30/33-34. İnsanlar bir darlığa uğrayınca Rablerine dönerek O’na yalvarırlar, sonra Allah, katından onlara bir rahmet tattırınca, içlerinden bir kısmı kendilerine
verdiklerimizi inkâr ederek Rablerine eş koşarlar. Zevklenin bakalım; yakında bileceksiniz.
30/36. insanlara bir rahmet tattırdığımız zaman ona sevinirler, ama kendi elleriyle yaptıklarından ötürü başlarına bir kötülük gelince, hemen umutsuzluğa düşerler.
2/30. Rabbin, meleklere: “Ben yeryüzünde bir halife var edeceğim” demişti. Onlar: “Orada bozgunculuk yapacak, kanlar akıtacak birini mi yaratacaksın? Oysa, biz Seni överek yüceltiyor ve Seni ulu tutuyoruz” dediler. (Allah:) “Ben sizin bilmediklerinizi bilirim” dedi.
3/14. Kadınlara, oğullara, kantar kantar altın ve gümüşe, nişanlı atlara, hayvanlara ve ekinlere karşı düşkünlük insanlara süslü gösterilmiştir. Bunlar dünya hayatının nimetleridir. Oysa donup gidilecek en güzel yer Allah katindadır.
4/28. Allah yükünüzü hafifletmek istiyor; Çünkü insan zayıf yaratılmıştır.
76/27. Doğrusu, insanlar çabuk olanı severler de, ağır(lığı çekilmez) bir günü arkalarına atarlar.
22/66. Size can veren, sonra öldürecek, sonra yine diriltecek olan O’dur. İnsan gerçekten pek inkarcıdır.