Alay; insanları hafife almak, gülünecek şekilde ayıplamak, bir kişiyle eğlenmek, toplumda küçük düşürmek, kişinin kusur ve noksanlıklarını teşhir etmek demektir. Alay etme duygusu insanlarda, kendini büyük görmeyle başlar. Daha sonra karşısındaki insanı hiçe sayıp, ona tepeden bakmaya kadar gider. İslâm toplumu bir bütündür. İslâm’da her ferdin haysiyet ve şerefinin dokunulmazlığı vardır. Allah Teâlâ: “Ey Mü’minler! Bir topluluk diğer bir topluluğu alaya almasın; belki de onlar (alay edilenler), kendilerinden daha hayırlıdır…” (Hucurât 49/11) buyuruyor. Allah katında kimin ne durumda olduğunu ancak Allah bilir. Her ne şekilde olursa olsun, başkalarıyla eğlenmek, onu kötü ve sevmeyeceği lâkaplarla çağırmak ahlâk bakımından da çok kötü bir şeydir.