Allah Teâla şöyle buyurmuştur:
Hiç bir şey için (Allah dilerse) demeden, yarın onu yapacağım, deme. Unuttuğun zaman, Rabbini hatırla! ve umulur ki, Rabbim bundan daha yakın bir doğruluğa beni yöneltir, de!
İbn-i Ömer r.a.’den: Peygamber s.a. şöyle buyurmuştur:
Kam bir yemîn yapar da «inşâallah» derse, istisnâ yapmıştır.
Sünen Sahipleri
Neseî ve Ebû Dâvûd’un rivâyetinde şu hadîs vardır:
Kim yemîn edip de istisnâ ederse, iki şeyden birini yapabilir: İsterse yeminine devam eder, isterse hiç yeminini bozmuş sayılmadan yeminini bozar.
İkrime r.a.’den: Peygamber s.a. şöyle buyurmuştur:
Vallâhi Kureyş ile savaşacağım, vallâhi Kureyş ile savaşacağım, vallâhi Kureyş ile savaşacağım. Bunu dedikten sonra da «inşâallah» demiştir. Bir rivayette: Böyle dedi. Sonra sustu. Sonra da inşâallah dedi. Ve sonra Kureyş ile savaşmadı.
Ebû Dâvûd, Beyhakî, tbn-i Hibban
İbn-i Hibban’ın rivâyetinde hadîsin lâfzı şöyledir:
Vallâhi Kureyş ile savaşacağım. (Üç def’a) sonra bir müddet sustu, sonra da «inşâallah» dedi.